به گزارش شهرآرانیوز؛ «هنرمند رازدار خزاین غیب است و زبان او، زبان تمثیل و تمثل است. پس باید رمز و راز ظهور حقایق متعالی و کیفیت حضور و ظهور امر قدسی را در جهان بشناسد. او باید با بصیرت قلبی، راز تمثل حقایق ملکوتی را بیابد و این یافتن، به معنای علم پیدا کردن نیست. به زبان روان شناسی امروز، این یافتن، لزوما با خودآگاهی نیست؛ بلکه روح هنرمند باید منزل نزول ملائکهای شود که واسطه الهام رموز غیبی به قلوب و اذواق هستند. قلب هنرمند باید جلوه گاه حسن و بهاء حضرت حق باشد و آیینگی نیز بداند.»
آنچه که بیان شد، بخشی از دیدگاهها و نظرات سید شهیدان اهل قلم، «سید مرتضی آوینی» است که سالروز شهادت او به نام «روز هنر انقلاب اسلامی» نام گرفته است. شهیدی که از هشت سال دفاع مقدس مردم ایران، روایتی مستند و با زبانی تازه و گویا بنیان گذاشت که «روایت فتح» نام گرفت و در کنار آن، با تولید آثار مکتوب و مستند، کوشید تا امانت دار روایت انقلاب باشد. نگاه آوینی به هنر، صرفا نگاهی از نوع زیبایی شناسی و بهره گیری از ابزار در تولید آثار هنری نبود. آوینی نگاهی اشراقی به هنر داشت که تکامل آن را در رسیدن نوع انسان به راز خلقت میدانست.
در پیوست نگاه اشراقی آوینی به هنر، نگاهی تمدنی نیز وجود داشت که بر مبنای آن، هنر در مسیر تکامل و سیر تمدنی، میبایست خاصه هنرمند و پس از او، نوع افرادی را که با هنر ارتباط برقرار میکنند در مسیر تکامل و تعالی فردی قرار دهد و جامعه را به جامعهای اخلاقی رهنمون کند. این نگاه سیدمرتضی آوینی، در اندیشه بنیان گذار فقید انقلاب و جمهوری اسلامی و پس از آن، رهبر انقلاب اسلامی نیز مورد توجه بوده و در عرصههای مختلف، هنرمندان را به سمت وسوی آن تأکید و تشویق کردهاند.
از آن جمله، این فرمایش رهبر معظم انقلاب اسلامی در اول مردادماه ۱۳۸۰ است که این گونه بیان کردهاند: «هنرمند، هم در باب فرم و قالب هنرِ خودش و هم در قبال مضمون تعهد دارد. کسی که قریحه هنری دارد، نباید به سطح پایین اکتفا کند. این یک تعهد است. هنرمند تنبل و بی تلاش، هنرمندی که برای تعالی کار هنرىِ خودش و ایجاد خلاقیت تلاش نمیکند، در حقیقت به مسئولیت هنری خودش در قبال قالب عمل نکرده است. هنرمند باید دائم تلاش کند.»
به نظر میرسد که چنین امری، یکی از مهمترین نیازهای جامعه امروزی باشد. در جامعهای که به دلیل آنچه مجال گفتن آن در این نوشتار نیست، سبک و سیاق زندگی مردم در آن تغییر کرده و اگر به آن توجه نشود، به سمت وسوی بی تفاوتی به انسانیت و ارزشهای انسانی حرکت میکند. چه رسد به اینکه بتوان از مفاهیم و ارزشهای دینی در آن سخن گفت و توقع مدینه فاضله از آن داشت.
در ادامه این نوشتار، به سراغ برخی از هنرمندانی رفتهایم که کوشیدهاند در مسیر تحقق هنر انقلابی گام بردارند و در زندگی هنری خود، شاخصهای هنر انقلابی را مورد توجه قرار دهند.
برای خواندن این مطالب روی دکمههای زیر کلیک کنید.